این روز‌ها زیاد از انتخابات می‌شنویم؛ اما شاید درباره اهمیت حضور مردم در آن هرچه بخوانیم و بنویسیم بازهم حق مطلب ادا نشود.
۲۲ بهمن همه آمدند علی‌رغم مشکلاتی که داشتند و وقتی از آن‌‌ها می‌پرسیدی چرا آمدند؛ از امنیت می‌گفتند، از آزادی، از استقلال، از اسلام، از شهدا و … .
جمعیتی که پیش از این رسانه‌های غربی می‌گفتند به دلیل مشکلات عمده کاهش چشم‌گیری خواهد داشت؛ حالا، اما به نقل از مراجع رسمی رشد بیست درصدی نسبت به سال‌های قبل داشت.
حکایت دستان خبیثی که همه به چشم دیدند
علی مهدیان؛ استاد حوزه و دانشگاه در این باره گفته است: آنچه در این دو سال بیش از قبل مشاهده شده خباثت دشمنان انقلاب است. سال گذشته اغتشاشات را همه لمس کردند، حمله به شاهچراغ را دیدند. فحاشی و زشت‌گویی را دیدند. دست‌به‌یکی‌کردن اراذل و اوباش داخلی و خارجی را دیدند، مظلومانه شهید شدن آرمان و روح‌الله را دیدند. امسال هم مردم غزه را دیدند، کودک‌کشی را دیدند، حمله به زائران حاج قاسم را دیدند. این‌ها یک اثر روشن دارد و آن اینکه راه ما درست است. دشمن ما که این همه خباثت را در خود جمع کرده حقیقت تمدن خود را نشان داد و واقعیت مسیر ما هم خون مظلومان و معصومان کوچکی است که فقط عزتشان را می‌خواهند. اگر مردم نیایند باید تعجب کرد.
اما چرا بعد از گذشت روز‌ها صحبت از ۲۲ بهمن به میان آوردیم؛ دلیلش واضح است؛ همان مردمی که از آزمون ۲۲ بهمن با موفقیت بیرون آمدند حالا آزمون دیگری نیز در پیش دارند؛ آزمونی مصادف با ۱۱ اسفند ماه.
مقدمه‌ای برای ایجاد یک تحول
همان آزمونی که مقام معظم رهبری در دوم دی ماه درباره آن فرمودند: «مشارکت یعنی حضور پُرشور مردم در انتخابات. اگر حضور پُرشور مردم در انتخابات باشد، این وحدت ملّی را نشان می‌دهد، این انگیزه ملّت ایران را برای حضور در صحنه نشان می‌دهد؛ انگیزه ملّت ایران و وحدت ملّی، قدرت ملّی به وجود می‌آورد؛ قدرت ملّی موجب امنیّت کشور می‌شود؛ وقتی کشور امنیّت پیدا کرد، آن‌وقت علم در آن کشور پیشرفت می‌کند، اقتصاد در آن کشور به شکوفایی می‌رسد، مشکلات گوناگون فرهنگی، اقتصادی و سیاسی در کشور قابل حل می‌شود؛ مشارکت یک چنین معجزه‌ای می‌کند. انتخابات در کشور تحوّل ایجاد می‌کند. بعضی‌ها اسم تحوّل را می‌آورند، اظهار طرف‌داری از تحوّل می‌کنند، امّا عملاً آن چیزی که مقدّمه حتمی تحوّل است، مورد بی‌اعتنائی‌شان قرار می‌گیرد؛ یعنی انتخابات. با انتخابات می‌شود در کشور تحوّل ایجاد کرد.»
غلامرضا مصباحی مقدم عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام نیز در این باره گفته است: «انتخابات مظهر مردمسالاری ماست. نظام جمهوری اسلامی؛ از آغاز ظهور بر حضور مردم در صحنه‌های مختلف از تظاهرات و انتخابات و راهپیمایی‌ها متکی بوده که منتهی به انقلاب اسلامی شده است و حضرت امام (ره) اساس این نظام را بر نظر، رأی و اراده ملی و مردمی دانستند و بعد از ۵۰ روز از پیروزی انقلاب؛ همه‌پرسی برگزار شد و نظام جمهوری اسلامی ایران و قانون اساسی را به رأی گذاشتند.
مصباحی‌مقدم اضافه کرد: ریاست جمهوری، مجلس، شورا‌ها و مجلس خبرگان همواره با حضور مردم و رأی مردم شکل گرفته است. یعنی اگر نظام خوب است، اگر ضعف دارد، اگر قوت دارد، که قوتش در جهان زبانزد و موفقیت‌هایش بسیار زیاد است؛ حاصل حضور و حمایت و آراء مردم و ملت ماست.
وی خاطرنشان کرد: حضور مردم موجب می‌شود که دشمنان نسبت به نقشه‌های خودشان مأیوس و نسبت به سرنگونی نظام جمهوری اسلامی ایران و تجزیه کشور عزیزمان ایران و نسبت به عقب‌نشینی ملت از انقلابی که کرده و نسبت به امیدی که در مورد نسل جوان پیدا کرده و تصور کرده که نسل جوان به دلیل اینکه در روی کار آمدن این انقلاب نقشی نداشته و حضور نداشته است؛ بنابراین حمایت نخواهد کرد؛ مأیوس می‌شود.
و چه خون دل‌ها خورده شد تا «امنیت» باقی بماند
محمد دهقان معاون امور حقوقی رئیس‌جمهور نیز درباره اهمیت انتخابات مجلس دوازدهم، گفته است: حضور مردم پای صندوق‌های رأی، در اصل انتخابات، انتخاب فرد اصلح و همچنین، استحکام پایه‌های امنیتی و فکری جامعه، بسیار مؤثر است؛ به‌ویژه با توجه به فضای فکری که در دنیا درباره جنایات رژیم صهیونیستی علیه مردم بی‌دفاع غزه، وجود دارد.
معاون حقوقی رئیس‌جمهور اظهار داشت: حضور مردم در انتخابات، فقط انتخاب افراد که آن هم موضوعیت دارد، نیست، بلکه علاوه بر آن، پایداری و استحکام بیشتر پایه‌های امنیتی کشور نیز مطرح است.
و در پایان گفت: امنیت همان چیزی است که امروز بسیاری در جهان حسرت آن را می‌کشند که دیدیم اگر کوچکترین منفذی برای دستان خبیث دشمنان باز شود برایشان کشتن کودک و نوجوان هیچ تفاوتی ندارد، که دیدیم چگونه در تلاشند تا از هر فرصتی برای سوریه سازی کشورمان استفاده کنند؛ اگرچه بسیاری رفتند تا ایران سوریه نشود. ۱۱ اسفندماه، اما آزمونی به وسعت تمام ایران برای محک تمام مردم ایران است تا سرنوشت خود را تعیین کنند؛ امنیت، استقلال، آزادی و یا … .
